STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH
w Zespole Szkolno- Przedszkolnym w Ścinawie Małej
im. I Armii Wojska Polskiego
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy
w rodzinie oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023, poz. 535) oraz Ustawa
o przeciwdziałaniu przemocy domowej z dnia 29 lipca 2005 r. – Dz.U. z 23 czerwca 2023, poz.1606 - Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich – Dz.U. z 2016, poz. 862 (ze zm. w 2023, poz. 1304 i 1606)
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” – Dz.U. z 2023, poz.1870
- Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 1606)
- Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 900)
- Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1781) ▪ Konwencja o prawach dziecka (Dz. U. 1991 r. nr 120, poz. 526)
SOM obowiązują od dnia 15.02.2024r.
Spis treści
Rozdział 2 Standardy ochrony małoletnic
Rozdział 1
Informacje ogólne
1. WPROWADZENIE
Nowelizacja Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz.U. poz. 1606) określiła warunki skutecznej ochrony małoletnich przed różnymi formami przemocy. Wprowadzone zmiany wskazują
na potrzebę opracowania jasnych i spójnych standardów postępowania w sytuacjach podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich.
„Standardy ochrony małoletnich” są jednym z elementów systemowego rozwiązania ochrony małoletnich przed krzywdzeniem i stanowią formę zabezpieczenia ich praw. Należy je traktować jako jedno z narzędzi wzmacniających i ułatwiających skuteczniejszą ochronę uczniów przed krzywdzeniem.
Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników placówki jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Pracownik placówki traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracownika wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownik placówki, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej placówki oraz swoich kompetencji.
2. SŁOWNICZEK POJĘĆ
Ilekroć w dokumencie „Standardy ochrony małoletnich” jest mowa o:
- małoletnim – należy przez to rozumieć każdą osobę do ukończenia 18 roku życia;
- personelu – należy przez ro rozumieć każdego pracownika Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Ścinawie Małej bez względu na formę zatrudnienia, w tym: wolontariuszy lub inne osoby, które z racji pełnionej funkcji lub zadań mają (nawet potencjalny) kontakt w szkole z małoletnimi;
- dyrektorze – należy przez to rozumieć dyrektora Zespołu Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Ścinawie Małej ;
- rodzicu – należy przez to rozumieć przedstawiciela ustawowego małoletniego pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli małoletni pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka;
- opiekunie prawnym małoletniego – należy przez to rozumieć osobę, która ma za zadanie zastąpić dziecku rodziców, a także wypełnić wszystkie ciążące na nich obowiązki. Jest przedstawicielem ustawowym małoletniego, dlatego może dokonywać czynności prawnych w imieniu małoletniego i ma za zadanie chronić jego interesy prawne, osobiste oraz finansowe;
- „osobie najbliższej małoletniemu” – należy przez to rozumieć osobę wstępną: matkę, ojca, babcię, dziadka; rodzeństwo: siostrę, brata, w tym rodzeństwo przyrodnie, a także inne osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie, a w przypadku jej braku– osobę pełnoletnią wskazaną przez małoletniego;
- przemocy fizycznej – należy przez to rozumieć każde intencjonalne działanie sprawcy, mające na celu przekroczenie granicy ciała małoletniego, np. bicie, popychanie, szarpanie, itp.;
- przemocy seksualnej – należy przez to rozumieć zaangażowanie małoletniego w aktywność seksualną, której nie jest on lub ona w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, naruszającą prawo i obyczaje danego społeczeństwa;
- przemocy psychicznej – należy przez to rozumieć powtarzający się wzorzec zachowań opiekuna lub skrajnie drastyczne wydarzenie (lub wydarzenia), które powodują
u małoletniego poczucie, że jest nic niewarte, złe, niekochane, niechciane, zagrożone
i że jego osoba ma jakąkolwiek wartość jedynie wtedy, gdy zaspokaja potrzeby innych; - zaniechanie – należy przez to rozumieć chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych przez osoby zobowiązane do opieki, troski i ochrony zdrowia i/lub nierespektowanie podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju;
- przemocy domowej – należy przez to rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, a także innych osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą; osobie stosującej przemoc domową – należy przez to rozumieć pełnoletniego, który dopuszcza się przemocy domowej;
- świadku przemocy domowej – należy przez to rozumieć osobę, która posiada wiedzę
na temat stosowania przemocy domowej lub widziała akt przemocy domowej.
Rozdział 2
Standardy ochrony małoletnich
Standard I. POLITYKA: Szkoła ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
- Polityka dotyczy całego personelu (pracowników, współpracowników, stażystów
i wolontariuszy). - Organ zarządzający szkołą zatwierdził Politykę, a za jej wdrażanie i nadzorowanie odpowiada dyrekcja szkoły.
- Dyrekcja szkoły wyznaczyła osobę odpowiedzialną za monitoring realizacji Polityki.
- Polityka ochrony dzieci jasno i kompleksowo określa:
- zasady bezpiecznej rekrutacji personelu;
- sposób reagowania w szkoły na przypadki podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdzenia ;
- zasady prowadzenia rejestru interwencji;
- zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko i dziecko - dziecko;
- zasady bezpiecznego korzystania z internetu i mediów elektronicznych;
- zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci.
- Polityka jest opublikowana i szeroko promowana wśród całego personelu, rodziców i dzieci, a poszczególne grupy są z nią aktywnie zapoznawane poprzez działania edukacyjne
i informacyjne.
Standard II. PERSONEL: Szkoła monitoruje, edukuje i angażuje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.
Standardy podstawowe:
- W ramach rekrutacji członków personelu pracujących z dziećmi prowadzona jest ocena przygotowania kandydatów do pracy z dziećmi oraz sprawdzane są ich referencje.
- Rekrutacja personelu odbywa się zgodnie z nałożonym obowiązkiem prawnym.
- Określone są zasady bezpiecznych relacji całego personelu organizacji/instytucji z dziećmi, wskazujące, jakie zachowania w organizacji są niedozwolone, a jakie pożądane w kontakcie z dzieckiem.
- Szkoła zapewnia swoim pracownikom podstawową edukację na temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem i pomocy dzieciom w sytuacjach zagrożenia, w zakresie:
- rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci;
- procedur interwencji w przypadku podejrzeń krzywdzenia;
- odpowiedzialności prawnej pracowników placówki, zobowiązanych
do podejmowania interwencji; - procedury „Niebieskiej Karty”, załącznik nr 1.
Standard III. PROCEDURY: w szkole funkcjonują procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dziecka.
- Szkoła wypracowała procedury, które określają krok po kroku, jakie działanie należy podjąć w sytuacji krzywdzenia dziecka lub zagrożenia jego bezpieczeństwa ze strony personelu organizacji, członków rodziny, rówieśników i osób obcych.
- Szkoła dysponuje danymi kontaktowymi lokalnych instytucji i organizacji, które zajmują
się interwencją i pomocą w sytuacjach krzywdzenia dzieci (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej, placówki ochrony zdrowia) oraz zapewnia do nich dostęp wszystkim pracownikom. - W szkole wyeksponowane są informacje dla dzieci na temat możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numery bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.
Standard IV. MONITORING: Szkoła monitoruje i okresowo weryfikuje zgodność prowadzonych działań z przyjętymi standardami ochrony dzieci.
Standardy podstawowe:
- Przyjęta polityka ochrony dzieci jest weryfikowana - przynajmniej raz w roku,
ze szczególnym uwzględnieniem analizy sytuacji związanych z wystąpieniem zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.
Standardy uzupełniające:
- W ramach weryfikacji polityki szkoła konsultuje się z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami.
Rozdział 3
Zasady bezpiecznych relacji między małoletnim a personelem Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Ścinawie Małej, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich.
- Pracownicy dbają o bezpieczeństwo uczniów podczas pobytu w szkole, monitorują sytuację i dobrostan uczniów.
- Pracownicy wspierają uczniów w pokonywaniu trudności. Pomoc małoletnim uwzględnia:
umiejętności rozwojowe małoletnich, możliwości wynikające z niepełnosprawności, specjalnych potrzeb edukacyjnych.
- Pracownicy podejmują działania wychowawcze mające na celu kształtowanie prawidłowych postaw – wyrażanie emocji w sposób niekrzywdzący innych, niwelowanie zachowań agresywnych, promowanie zasad „dobrego wychowania”.
- Zasady bezpiecznych relacji personelu z małoletnimi obowiązują wszystkich pracowników, stażystów i wolontariuszy. Znajomość i zaakceptowanie zasad są potwierdzone podpisaniem oświadczenia.
- Zasady bezpiecznych relacji z dzieckiem dostosowane są do realiów funkcjonowania placówki i dotyczą następujących obszarów:
a) kontakt fizyczny z dzieckiem:
- pomoc w czynnościach związanych z wyjściem na spacer dzieci młodszych;
- czynności pielęgnacyjne, higieniczne dzieci młodszych:
- mają służyć przede wszystkim higienie osobistej i zdrowiu,
- wykonywane w odpowiednich warunkach zapewniających uszanowanie intymności
w tego typu czynnościach, - niedozwolone są zachowania naruszające prywatność i intymność,
- aktywność pracownika powinna być poprzedzona zgodą wychowanka, a jej zasadność powinna być uzależniona od stopnia samodzielności dziecka i wcześniej z nim omówiona,
- reagowanie na potrzeby emocjonalne szczególnie dziecka młodszego np. poprzez przytulenie się do dorosłego, etc; kontakty tego typu powinny mieć miejsce najlepiej w obecności osób trzecich, przestrzeniach otwartych, pomieszczeniach monitorowanych, co w razie wątpliwości służyć powinno ich obiektywizacji,
- stanowcze interwencje wychowawcze prowadzone w bezpośrednim kontakcie fizycznym,
są dopuszczalne w sytuacjach, gdy zachowanie ucznia nosi znamiona agresji:
- uczeń zagraża własnemu życiu lub zdrowiu
- uczeń zagraża zdrowiu lub życiu kogoś z otoczenia
- uczeń podejmuje próby dewastacji mienia szkolnego lub cudzego,
a przy tym uczeń nie reaguje na polecenia słowne nauczyciela, wówczas nauczyciel pod którego opieką jest dziecko może rozdzielić uczniów, przytrzymać w bezpieczny sposób.
- bezpośredni kontakt fizyczny jest również uprawniony w sytuacji, gdy konieczne jest podjęcie działań z zakresu pomocy przedmedycznej (działania ratunkowe związane z udzieleniem pierwszej pomocy), zagrożenia lub paniki spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób trzecich itp.)
b) Komunikacja z uczniem:
- Komunikacja budująca dobre relacje z uczniem:
Personel:
- W komunikacji z uczniami zachowuje spokój, cierpliwość i szacunek. Okazuje
też zrozumienie dla trudności i problemów uczniów. Reaguje wg. zasad konstruktywnej komunikacji i krytyki na każde obraźliwe, niewłaściwe, dyskryminacyjne zachowanie lub słowa uczniów oraz na wszelkie formy zastraszania i nietolerancji wśród nich. - Daje uczniowi prawo do odczuwania i mówienia o swoich emocjach, do wyrażania własnego zdania oraz prawo do bycia wysłuchanym przez personel szkoły, w tym zwłaszcza nauczycieli.
- Komunikacja z uczniami prowadzona jest w sposób konstruktywny, budujący relacje,
a nie hierarchię zależności oraz nieufność i wrogość. - Nie zawstydza, nie upokarza, nie lekceważy i nie obraża ucznia.
- Nie obrzuca ucznia wyzwiskami, nie wyśmiewa i nie ośmiesza go, np. stosując ośmieszające ucznia przezwiska i zdrobnienia.
- Unika wypowiedzi nakazujących, komenderujących, nadmiernie moralizujących, krytykanckich. Nie wytyka błędów ucznia w sposób, który go rani.
- Nie grozi uczniowi, nie wyraża dezaprobaty wobec jego zachowania czy postępów w nauce w sposób uwłaczający godności i poczuciu własnej wartości ucznia.
- Nie reaguje złośliwościami, sarkazmem na zachowanie ucznia lub jego postępy w nauce, nie dowcipkuje i nie żartuje z ucznia, w sposób, który obniża poczucie własnej wartości ucznia.
- Słucha uważnie uczniów, udziela im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji.
- Stosuje zasady konstruktywnej krytyki wobec, np. niewłaściwego zachowania ucznia,
tj. krytykuje ucznia w taki sposób, aby nie czuł się zraniony, zmuszony do obrony czy
do kontrataku. - Nie podnosi głosu na ucznia w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa ucznia
lub innych uczniów. - W sytuacji wymagającej interwencji wobec ucznia nie podnosi głosu, nie krzyczy na niego, mówi wyraźnie, bez szeptu i krzyku, stara się utrzymać spokojny ton głosu. Utrzymuje
z uczniem kontakt wzrokowy. W czasie rozmowy znajduje się blisko drugiej osoby, ale nie narusza jej przestrzeni osobistej.
- Komunikacja z uczniami służąca rozwiązywaniu konfliktów i utrzymywaniu świadomej dyscypliny:
- W rozwiązywaniu konfliktów stosuje następujące zasady konstruktywnej komunikacji:
Personel:
- nie ocenia;
- nie uogólnia, nie interpretuje;
- oddziela problem od osoby, wyraża brak akceptacji dla zachowania a nie człowieka. Skupia swoją uwagę na rozmówcy, koncentruje się na tym co mówi;
- okazuje rozmówcy szacunek;
- upewnia się, czy dobrze rozumie swojego rozmówcę;
- wysłuchuje ucznia;
- mówi wprost – otwarcie wyraża swoje potrzeby, uczucia i propozycje;
- udziela konkretnych informacji zwrotnych.
- W procesie rozwiązywania konfliktu dba o komunikację dającą uczniowi poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego i psychospołecznego, chroniącą go od poczucia,
że rozwiązanie konfliktu jest dla niego krzywdzące i rodzi u ucznia poczucie niesprawiedliwości, zlekceważenia czy odrzucenia. - Szybko reaguje na problemy związane z dyscypliną uczniów:
- rozwiązuje pojawiające się problemy z dyscypliną bezpośrednio po naruszeniu zasad przez uczniów;
- nie podnosi nadmiernie głosu i nie krzyczy, zwraca uwagę tym uczniom, którzy łamią ustalony porządek;
- wykazuje empatię wobec uczniów;
- ustala (przypomina) obowiązujące zasady – wyraźnie określa oczekiwane zachowania uczniów dotyczące różnych rodzajów aktywności uczniów, np. pracy w ławce, dyskusji
w grupie, nauczania skierowanego do całej klasy, praca samodzielna).
4) Metody dyscyplinowania uczniów dobiera adekwatnie do ich wieku i poziomu rozwoju. Metody te nie mogą naruszać godności i nietykalności osobistej uczniów- obowiązuje bezwzględny zakaz stosowania kar fizycznych i odpowiedzialności zbiorowej. Równocześnie dostrzega
i nagradza pozytywne zachowania ucznia.
5) Stosowanie środków oddziaływania wychowawczego uczniów stosuje rozważnie, w sposób uzasadniony i zrozumiały dla nich.
6) Wyjaśnia uczniowi, za co i dlaczego został ukarany. Przekazuje uczniowi utrzymany
w spokojnym tonie komunikat jasny, konkretny- rzeczowy, wolny od stygmatyzowania ucznia, nakierowany na ocenę zachowania ucznia, a nie jego osoby.
c) Zakaz stosowania przemocy wobec ucznia w jakiejkolwiek formie, w tym nawiązywania relacji o charakterze seksualnym.
- Kontakty personelu z uczniami nie łamią obowiązującego prawa, ustalonych norm i zasad. Wszyscy uczniowie są sprawiedliwie traktowani. Pracownicy nie dzielą ich i nie dyskryminują (ze względu na pochodzenie, poczucie tożsamości, wiek, płeć, status materialny, wygląd zewnętrzny, wiedzę i umiejętności).
- Personel nie wykorzystuje wobec ucznia relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
- Personel nie stosuje żadnej formy przemocy fizycznej wobec ucznia, np. takiej jak: zabieranie rzeczy, niszczenie rzeczy, bicie, popychanie, szturchanie, ograniczenie swobody ruchu, itp.
- Personel nie stosuje żadnej formy przemocy psychicznej wobec ucznia, np. takiej jak:
- izolowanie, pomijanie, obniżanie statusu ucznia w grupie;
- stygmatyzowanie uczniów z powodu ich zdrowia, osiągnięć edukacyjnych, wyglądu, orientacji seksualnej, światopoglądu czy sytuacji majątkowej;
- wyszydzanie uczniów, wyśmiewanie, ośmieszanie, poniżanie, wyzywanie, grożenie;
- zastraszanie uczniów, obrażanie ich godności, stosowanie kar niewspółmiernych
do win; - agresywne wypowiedzi, komentarze i ataki na czatach, komunikatorach i forach internetowych.
- umieszczanie obraźliwych, ośmieszających uczniów rysunków, zdjęć i filmów;
- rozpowszechnianie wszelkich nieprawdziwych, poniżających uczniów materiałów;
- cyberstalking – śledzenie w sieci poczynań uczniów i upublicznianie ich.
- Personel nie stosuje naruszających godność ucznia wypowiedzi o podtekście seksualnym, nie nawiązuje w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej w tym:
- komentarzy na temat ciała, wyglądu, ubioru z podtekstem seksualnym;
- dyskryminujących komentarzy odnoszących się do płci;
- wulgarnych lub niestosownych dowcipów i żartów, cmokania, itp.;
- nie pisze do uczniów wulgarnych lub dwuznacznych smsów, e-maili;
- nie publikuje żadnych prywatnych zdjęć ani innych informacji o uczniach
i ich rodzinach w osobistych mediach społecznościowych, np. Facebooku, bez zgody zainteresowanych stron; - nie wdaje się w prywatne rozmowy uczniów w mediach społecznościowych,
nie zamieszcza komentarzy i nie udostępnia zdjęć, w jakimkolwiek podtekście lub kontekście erotycznym, które mogłyby uczniom wyrządzić krzywdę.
- Personel nie narusza nietykalności osobistej ucznia. Nie zachowuje się wobec ucznia
w sposób niestosowny, np. nie obmacuje go, nie dotyka, nie głaszcze, nie poklepuje w sposób poufały, dwuznaczny w celu zaspokojenia własnych potrzeb seksualnych. - Nie zmusza ucznia do odbycia jakiekolwiek aktywności o charakterze seksualnym.
- Nie prowokuje nieodpowiednich kontaktów z uczniami, np. nie angażuje się w takie aktywności jak łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne.
- Upewnia- informuje uczniów, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji lub pomocy.
- Personel szkoły zawsze jest przygotowany na wyjaśnienie swoich działań- zachowania.
- Personel szkoły zachowuje szczególną ostrożność wobec uczniów, którzy doświadczyli nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Jeżeli małoletni dążyliby do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów
z dorosłymi, personel szkoły reaguje z wyczuciem, jednak stanowczo, a także pomaga małoletniemu zrozumieć znaczenie osobistych granic. - Personel unika innego niż niezbędny kontakt fizyczny z uczniem, chyba, że wymaga tego ratowanie życia lub zdrowia ucznia będące następstwem nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zdarzenia, któremu nie dało się zapobiec w normalnych okolicznościach lub jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględniając wiek, etap rozwoju, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny
d) Zasady nawiązywania kontaktu z uczniami w godzinach pracy, za pomocą kanałów
służbowych oraz w celach edukacyjnych lub wychowawczych.
- Kontakt z uczniem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany.
- Co do zasady kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy
i dotyczyć celów edukacyjnych lub wychowawczych. Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami lub opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, dziennik elektroniczny, komunikatory). - Każdy kontakt poza godzinami pracy, także poprzez media społecznościowe, powinien mieć swoje uzasadnienie - wynikać z troski o ucznia, służyć przekazaniu informacji
itp. Uzasadnienie to powinno być czytelne dla ucznia – nie powinno pozostawiać pola
do domysłów, spekulacji i nadinterpretacji. - Jeśli pracownik musi spotkać się z uczniem poza godzinami pracy szkoły (lub jego opiekunem), wymagane jest poinformowanie o tym fakcie dyrekcję, a opiekun musi wyrazić na taki kontakt zgodę.
- W przypadku, gdy pracownika łączą z uczniem lub jego opiekunem relacje rodzinne lub towarzyskie, zobowiązany on jest do zachowania pełnej poufności, w szczególności
do utrzymania w tajemnicy spraw dotyczących innych uczniów, opiekunów i pracowników.
- Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi
- Uczniowie mają prawo do życia i przebywania w bezpiecznym środowisku.
- Nauczyciele i personel szkolny zapewniają bezpieczeństwo uczniom.
- Uczniowie mają obowiązek przestrzegania zasad i norm zachowania określonych w statucie szkoły.
- Uczniowie uznają prawo innych uczniów do odmienności i zachowania tożsamości
ze względu na: pochodzenie etniczne, geograficzne, narodowe, religię, status ekonomiczny, cechy rodzinne, wiek, płeć, orientację seksualną, cechy fizyczne, niepełnosprawność - Nie naruszają praw innych uczniów – nikogo nie dyskryminują ze względu na jakąkolwiek jego odmienność.
- Uczniowie są zobowiązani do respektowania praw i wolności osobistych swoich kolegów
i koleżanek, ich prawa do własnego zdania, do poszukiwań i popełniania błędów,
do własnych poglądów, wyglądu i zachowania – w ramach społecznie przyjętych norm
i wartości. - Kontakty między uczniami cechuje zachowanie przez nich wysokiej kultury osobistej, uprzejmość; życzliwość; poprawny, wolny od wulgaryzmów język; kontrola swojego zachowania i emocji; wyrażanie sądów i opinii w sposób, który nikogo nie obraża
i nie krzywdzi. - Uczniowie budują wzajemne relacje poprzez niwelowanie konkurencyjności między sobą w różnych obszarach życia, wzajemne zrozumienie oraz konstruktywne, bez użycia siły rozwiązywanie problemów i konfliktów między sobą. Akceptują i szanują siebie nawzajem.
- Uczniowie okazują zrozumienie dla trudności i problemów kolegów/koleżanek i oferują im pomoc. Nie kpią, nie szydzą z ich słabości, nie wyśmiewają ich, nie krytykują.
- W kontaktach między sobą uczniowie nie powinni zachowywać się prowokacyjnie .
- Nie powinni również mieć poczucia zagrożenia czy odczuwać wrogości ze strony kolegów.
- Uczniowie mają prawo do własnych poglądów, ocen i spojrzenia na świat oraz wyrażania ich, pod warunkiem, że sposób ich wyrażania wolny jest od agresji i przemocy oraz nikomu nie wyrządza krzywdy.
- Bez względu na powód, agresja i przemoc fizyczna, słowna lub psychiczna wśród uczniów nigdy nie może być przez nich akceptowana lub usprawiedliwiona.
- Uczniowie nie mają prawa stosować z jakiegokolwiek powodu słownej, fizycznej
i psychicznej agresji i przemocy wobec innych uczniów. - Uczniowie mają obowiązek przeciwstawienia się wszelkim przejawom brutalności
i wulgarności oraz informowania pracownika szkoły o zaistniałych zagrożeniach. - Jeśli uczeń jest świadkiem stosowania przez innego ucznia/uczniów jakiejkolwiek formy agresji lub przemocy, ma obowiązek reagowania na nią, np: pomaga ofierze, chroni ją, szuka pomocy dla ofiary u osoby dorosłej-personelu szkoły- zgodnie z obowiązującymi w szkole procedurami.
- Wszyscy uczniowie znają obowiązujące w szkole procedury bezpieczeństwa – wiedzą,
jak zachowywać się w sytuacjach, które zagrażają ich bezpieczeństwu lub bezpieczeństwa innych uczniów, gdzie i do kogo dorosłego mogą się w szkole zwrócić o pomoc. - Jeśli uczeń stał się ofiarą agresji lub przemocy, może uzyskać w szkole pomoc, zgodnie
z obowiązującymi w niej procedurami.
f) Niedozwolone zachowania małoletnich w szkole
- Stosowanie agresji i przemocy wobec uczniów/innych osób:
a) agresji i przemocy fizycznej w różnych formach, np.:
- bicie/uderzenie/popychanie/kopanie/opluwanie
- wymuszenia;
- napastowanie seksualne;
- nadużywanie swojej przewagi nad inną osobą;
- fizyczne zaczepki;
- zmuszanie innej osoby do podejmowania niewłaściwych działań; ▪ rzucanie w kogoś przedmiotami.
b) agresji i przemocy słownej w różnych formach, np.:
- obelgi, wyzwiska.
- wyśmiewanie, drwienie, szydzenie z ofiary;
- bezpośrednie obrażanie ofiary;
- plotki i obraźliwe żarty, przedrzeźnianie ofiary
- groźby;
- stalking.
c) agresji i przemocy psychicznej w różnych formach, np.:
- poniżanie;
- wykluczanie/izolacja/milczenie/manipulowanie;
- pisanie na ścianach (np. w toalecie lub na korytarzu, w mediach społecznościowych);
- wulgarne gesty;
- śledzenie, szpiegowanie;
- obraźliwe SMSy i MMSy, itp;
- wiadomości na forach internetowych lub tzw. pokojach do czatowania;
- telefony i e-maile zawierające groźby, poniżające, wulgarne, zastraszające;
- niszczenie, zabieranie rzeczy należących do ofiary;
- straszenie;
- uporczywe wpatrywanie się w osobę;
- szantażowanie;
- odwracanie się i pomijanie w rozmowie.
- Nieuzasadnione, bez zgody nauczyciela opuszczanie sali lekcyjnej. Wagarowanie. Wyjście bez zezwolenia poza teren szkoły w trakcie przerwy lub lekcji.
- Celowe nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas zajęć i zabaw organizowanych
w szkole. Celowe zachowania zagrażające zdrowiu bądź życiu. - Niewłaściwe zachowanie podczas wycieczek szkolnych i przerw międzylekcyjnych,
np. przebywanie w miejscach niedozwolonych, itp. - Uleganie nałogom, np. palenie papierosów, picie alkoholu, spożywanie substancji prawem zabronionych.
- Rozprowadzanie i stosowanie narkotyków-środków odurzających.
- Wulgarne lub obraźliwe odzywanie się do kolegów lub innych osób w szkole.
- Celowe niszczenie lub nieszanowanie własności innych osób oraz własności szkolnej.
- Kradzież- przywłaszczenie własności kolegów lub innych osób oraz własności szkolnej. Wyłudzanie pieniędzy lub innych rzeczy od uczniów.
- Wysługiwanie się innymi uczniami w zamian za korzyści materialne.
- Rozwiązywanie w sposób siłowy konfliktów z kolegami- udział w bójce.
- Szykanowanie uczniów lub innych osób w szkole z powodu odmienności przekonań, religii, światopoglądu, płci, poczucia tożsamości, pochodzenia, statusu ekonomicznego i społecznego, niepełnosprawności, wyglądu.
- Niereagowanie na niewłaściwe zachowania (przemoc) uczniów względem siebie.
- Znęcanie się oraz współudział w znęcaniu się nad kolegami, zorganizowana przemoc, zastraszanie.
- Fotografowanie lub filmowanie zdarzeń z udziałem innych uczniów- osób bez ich zgody.
- Upublicznianie materiałów i fotografii bez zgody obecnych na nich osób.
- Stosowanie wobec innych uczniów oraz innych osób różnych form cyberprzemocy.
Rozdział 4
Zasady i procedury podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego.
1. Rozpoznawanie przemocy wobec małoletniego Rozpoznawanie przemocy wobec dziecka odbywa się poprzez:
- Ujawnienie przez małoletniego przemocy domowej.
- Informacje od osoby będącej bezpośrednim świadkiem przemocy.
- Analizę objawów krzywdzenia występujących u dziecka.
- Ocenę stopnia ryzyka wystąpienia przemocy w danej rodzinie.
Ujawnienie przez małoletniego przemocy w rodzinie ma miejsce wtedy, kiedy małoletni poinformuje pracownika szkoły o tym, że doznaje jednej lub kilku jednocześnie form przemocy ze strony swoich najbliższych.
Informacje od osoby będącej bezpośrednim świadkiem przemocy w rodzinie
Informacje o krzywdzeniu małoletniego mogą pochodzić od bezpośrednich świadków przemocy, np. od rodzica niekrzywdzącego, rodzeństwa, kolegi, koleżanki, sąsiada, osoby z dalszej rodziny dziecka, przypadkowego świadka przemocy.
W każdym przypadku informacje o przemocy wobec dziecka wskazywane jako fakty, a nie domniemania, należy potraktować z pełną odpowiedzialnością i zareagować zgodnie
z obowiązującymi zasadami wskazanymi w niniejszej procedurze.
Podobnie jak w przypadku ujawnienia przemocy przez samo Małoletni, pracownik nie dokonuje oceny wiarygodności podawanych informacji. Zobowiązany jest do zareagowania na taki sygnał.
2. Zgłaszanie przemocy domowej przez małoletniego
- Każdy małoletni będący uczniem Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Ścinawie Małej może zgłosić ustnie lub pisemnie, dowolnej osobie, do której ma zaufanie, będącej pracownikiem szkoły, fakt stosowania wobec niego przemocy domowej.
- Zgłoszenie doznawanej krzywdy może nastąpić w bezpośredniej rozmowie, SMS-em, drogą elektroniczną, telefoniczną lub inną dostępną, w każdym czasie.
- Osoba, która powzięła informację od krzywdzonego małoletniego podejmuje w pierwszej kolejności działania mające na celu zatrzymanie krzywdzenia dziecka.
- W przypadku zagrożenia życia dziecka, po przekazaniu informacji dyrektorowi szkoły, zawiadamia w trybie pilnym odpowiednie służby porządkowe – Policję o zagrożeniu życia małoletniego i pogotowie ratunkowe.
- W ramach procedury funkcjonariusz policji: udziela niezbędnej pomocy osobie doznającej przemocy, zgodnie z zasadami i procedurami postępowania w takiej sytuacji.
- W przypadkach niewymagających podejmowania nagłych interwencji, osoba, która powzięła informację postępuje zgodnie ze szkolną procedurą.
Każdy pracownik jest zobowiązany w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego podjąć działania:
- w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia – zawiadomić pogotowie ratunkowe i policję,
- w przypadku zauważenia niepokojących symptomów, zgłosić to kierownictwu, koordynatorowi „Standardów ochrony małoletnich” lub pedagogowi szkolnemu.
3. Zadania i obowiązki pracowników szkoły:
Dyrektor szkoły:
- W porozumieniu z pedagogiem szkolnym lub koordynatorem występuje do sądu rodzinnego i prokuratury, ośrodka pomocy społecznej z zawiadomieniem o zagrożeniu małoletniego krzywdzeniem.
- Podpisuje wszystkie pisma wychodzące na zewnątrz w sprawach krzywdzenia dzieci.
- Powołuje Zespoły interwencyjne do diagnozy i oceny ryzyka zagrożenia przemocą domową – odrębne dla każdej sprawy.
- Organizuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla osoby doznającej przemocy.
- Określa zasady prowadzenie dokumentacji i jej archiwizowania.
- Wydaje upoważnienia do dostępu do danych osobowych osobom biorącym udział
w rozpoznawaniu przemocy domowej. - Nadzoruje pracę Zespołu interwencyjnego.
- Współpracuje z instytucjami zewnętrznymi działającymi na rzecz wspierania i pomocy ofiarom przemocy domowej.
- Zapewnia bezpieczeństwo i ochronę prawną pracownikom wszczynającym procedurę „Niebieskie Karty”, doznającym krzywdy ze strony Udziela bezpośredniej pomocy dziecku jeśli zagrożone jest jego zdrowie lub życie (np. w sytuacji obrażeń na ciele – pod nieobecność pielęgniarki szkolnej organizuje pomoc medyczną wzywając karetkę pogotowia lub jeśli stan zdrowia dziecka nie kwalifikuje się do jej wezwania karetki, wysyła wniosek do sądu rejonowego Wydział rodzinny i d.s. nieletnich z prośbą o wydanie zgody na poddanie dziecka badaniu lekarskiemu bez wiedzy i zgody rodziców i ewentualnie (także jeśli uzyskanie zgody nie jest możliwe natychmiast) odprowadza małoletniego do lekarza pediatry prosząc o dokonanie opisu stanu dziecka (zaświadczenie może być dowodem
w sprawie o krzywdzenie. - Zbiera informacje o małoletnim w celu wstępnego zdiagnozowania jego sytuacji. Załącznik nr 2 .
- Przewodniczy Zespołowi interwencyjnemu.
- Wszczyna procedurę „Niebieskie Karty”.
- Zapewnia pomoc nauczycielom w realizacji ich zadań i ich doskonaleniu zawodowym, ułatwiając im np. możliwość konsultacji trudnych przypadków ze specjalistami, wspiera, organizuje szkolenia w zakresie reagowania na przemoc w rodzinie wobec dziecka.
- Inicjuje nowelizację procedury „Niebieskie Karty”.
Szkolni specjaliści:
W sytuacji podejrzenia przemocy wobec dziecka:
- Przeprowadza we współpracy z wychowawcą oraz innymi osobami zaangażowanymi
w pomoc małoletniemu, ocenę zagrożenia dziecka przemocą. - Organizuje pomoc materialną uczniom zagrożonym zaniedbaniem.
- Współpracuje z dyrektorem w podejmowaniu interwencji:
- informuje dyrektora szkoły o każdym przypadku podejrzenia przemocy w rodzinie;
- gromadzi i przetrzymuje wszelką dokumentację.
- W przypadku powołania do grupy diagnostyczno-pomocowej przez Zespół Interdyscyplinarny obowiązkowo uczestniczy w jej pracach.
- Monitoruje sytuację małoletniego poprzez kontakt z wychowawcą, nauczycielami, także pracownikami niepedagogicznymi – dbając jednocześnie o zapewnienie poufności
i niewłączanie osób nie związanych z pracą nad konkretnym przypadkiem. - Współpracuje ze specjalistami – z poradni specjalistycznych, do których kierowane jest małoletni lub jego rodzice.
- Informuje rodziców o podjętych działaniach na rzecz małoletniego, w tym m.in. kontakcie
z zespołem interdyscyplinarnym i podjętych przez ten zespół decyzjach oraz zaleceniach/ propozycjach działań dla rodzica. - Konsultuje prowadzone sprawy ze specjalistami w poradniach specjalistycznych.
- Prowadzi dokumentację dot. udzielanej pomocy psychologiczno‐pedagogicznej (dziennik oraz dokumentację badań i czynności uzupełniających dot. każdego ucznia objętego pomocą psychologiczno‐pedagogiczną).
Wychowawca klas:
W sytuacji, gdy podejrzewa, że małoletni jest krzywdzone:
- Udziela bezpośredniej pomocy małoletniemu jeśli zagrożone jest jego zdrowie lub życie (np. w sytuacji obrażeń na ciele – pod nieobecność pielęgniarki szkolnej organizuje pomoc medyczną wzywając karetkę pogotowia lub jeśli stan zdrowia małoletniego nie kwalifikuje się do jej wezwania, wysyła wniosek do sądu rejonowego wydział rodzinny i nieletnich
z prośbą o wydanie zgody na poddanie małoletniego badaniu lekarskiemu bez wiedzy
i zgody rodziców i ewentualnie (także jeśli uzyskanie zgody nie jest możliwe natychmiast) – odprowadza małoletniego do lekarza pediatry prosząc o dokonanie opisu stanu małoletniego (zaświadczenie może być dowodem w sprawie o krzywdzenie. - Kontaktuje się z pedagogiem przekazując mu informacje o swoich obserwacjach.
- Wypełnia Kartę zgłoszenia podejrzenia przemocy – załącznik 3.
- Swoje spostrzeżenia zapisuje i włącza do indywidualnej dokumentacji ucznia.
- Współpracuje z pedagogiem ustalając plan pomocy dziecku.
- Systematycznie monitoruje sytuację małoletniego obserwując ewentualne zmiany jego zachowania, zamieszczając opisy w indywidualnej dokumentacji ucznia.
- Udziela małoletniemu wsparcia na wszystkich etapach pomocy.
Pielęgniarka szkolna:
W sytuacji, gdy podejrzewa, że Małoletni jest krzywdzony:
- Udziela bezpośredniej pomocy dziecku, jeśli zagrożone jest jego zdrowie lub życie oraz organizuje pomoc medyczną.
- Jeśli zauważy na ciele małoletniego siniaki, wybroczyny lub inne objawy przemocy fizycznej, opisuje je w karcie zdrowia małoletniego(w jego dokumentacji badań i czynności uzupełniających): rozmiar, rozmieszczenie, kolor, wielkość, itp. Nie wpisuje swoich wniosków z badania małoletniego. Tak sporządzony opis jest dowodem w sądzie. Oryginał dokumentacji małoletniego jest udostępniany jedynie na wniosek sądu.
- Wpisuje w karcie nazwisko osoby, która przyprowadziła małoletniego wówczas, gdy małoletni z obrażeniami zostało zgłoszone przez innego pracownika szkoły.
- Kontaktuje się z pedagogiem i wychowawcą małoletniego zgłaszając informacje o swoich podejrzeniach i obserwacjach.
- Może kontaktować się z rodzicami małoletniego w przypadku stwierdzenia zaniedbań zdrowotnych i higienicznych. Jeśli rodzice nie są zainteresowani współpracą na rzecz poprawy sytuacji małoletniego sporządza notatkę służbową z opisem stanu małoletniego i podjętych przez siebie działań oraz reakcji rodziców. Notatkę przekazuje pedagogowi szkolnemu.
Nauczyciele, wolontariusze, praktykanci:
W sytuacji. gdy podejrzewają, że małoletni jest krzywdzony
- Kontaktują się z jego wychowawcą i pedagogiem, przekazując im informacje o swoich podejrzeniach i obserwacjach oraz dołączają Kartę zgłoszenia podejrzenia przemocy – załącznik 3. Jeśli kontakt danego dnia nie jest możliwy – zapisują wiernie stwierdzone fakty w formie notatki służbowej i przekazują niezwłocznie dnia następnego.
- Prowadzą wnikliwe obserwacje małoletniego na zajęciach, przerwach, zajęciach pozalekcyjnych.
- Za upoważnieniem dyrektora biorą udział w posiedzeniach Zespołu interwencyjnego.
- Udzielają pomocy psychologiczno-pedagogicznej w bieżącej pracy z małoletnim.
Pracownicy obsługi, administracji:
W sytuacji podejrzenia krzywdzenia małoletniego:
- Kontaktują się z jego wychowawcą i pedagogiem, przekazując im informacje o swoich podejrzeniach i obserwacjach. Jeśli kontakt danego dnia nie jest możliwy – sporządzają notatkę służbową i przekazują niezwłocznie dnia następnego.
- W każdej możliwej sytuacji obserwują zachowanie dziecka i są jemu pomoc.
- W sytuacjach zagrożenia małoletniego chronią go przed kontaktem z osobą stosującą przemoc.
Zwracają szczególną uwagę na stan trzeźwości, stopień pobudzenia osób odbierających małoletnich.
4. Zgłaszanie przemocy domowej przez osoby z zewnątrz
- Osoba, która jest świadkiem stosowanej przemocy domowej wobec małoletniego ma prawo do zgłoszenia podejrzewania stosowania przemocy lub przemocy w szkole.
- W celu zgłoszenia stosowanej wobec małoletniego przemocy domowej w/w osoba jest obowiązana dokonać zgłoszenia bezpośredniego pedagogowi szkolnemu.
- Gabinet pedagoga szkolnego znajduje się na I piętrze w pokoju nr 27.
- W takcie rozmowy z pedagogiem szkolnym, osoba wskazuje na fakty, na podstawie których domniema o stosowaniu przemocy domowej wobec małoletniego
- Osoba zgłaszająca przemoc jest zobowiązana wylegitymować się dokumentem zawierającym fotografię oraz wskazać dane do kontaktu.
- Zgłaszający przemoc domową jest informowany o zasadach przetwarzania jego danych osobowych udostępnionych pedagogowi oraz zasadach ich przetwarzania i bezpieczeństwa danych osobowych.
- W przypadku zgłoszeń anonimowych, w tym telefonicznych do sekretariatu szkoły, pracownik sekretariatu sporządza notatkę i archiwuje wydruk połączeń oraz zawiadamia pedagoga szkolnego o anonimowym zgłoszeniu, dołączając notatkę z rozmowy telefonicznej ze zgłaszającym lub wydruk ze skrzynki elektronicznej szkoły
- W przypadkach anonimowych zgłoszeń stosowanie przemocy wobec małoletniego podlega analizie i zdiagnozowaniu.
- Pracownik, do którego wpłynęło zgłoszenie podejrzenia stosowania przemocy lub jej stosowania wypełnia kartę zgłoszenia (załącznik nr 3), w obecności – o ile to możliwe – osoby zgłaszającej i w trybie pilnym przekazuje ją koordynatorowi „Strategii ochrony małoletnich”. Na karcie podpisuje się osoba, do której wpłynęło zgłoszenie i osoba zgłaszająca.
- W przypadku, gdy zgłaszana przemoc zagraża życiu lub zdrowiu małoletniemu, osoba pozyskująca taką wiedzę, jest obowiązana w trybie pilnym zawiadomić Policję.
5. Wstępna ocena sytuacji osoby krzywdzonej
- W każdym przypadku zgłoszenia zaniedbania, krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego, dyrektor szkoły powołuje Szkolny Zespół Interwencyjny do wstępnego zdiagnozowania sytuacji ofiary.
- W skład Szkolnego Zespołu Interwencyjnego mogą wchodzić: szkolni specjaliści, wychowawca, osoba zgłaszająca podejrzenie stosowania przemocy.
- Zaleca się, by Zespół przeprowadził rozmowę z osobą krzywdzoną i osobą zgłaszającą podejrzenie lub krzywdzenie małoletniego, a także z rodzicem /opiekunem „niekrzywdzącym”.
- W przypadku uwiarygodnienia podejrzenia stosowania przemocy lub stwierdzenia
jej stosowania, pedagog szkolny wszczyna procedurę „Niebieskie Karty”, bądź
też zawiadamiany jest właściwy sąd rodzinny. - W przypadkach niewskazujących na wiarygodność zgłoszenia (pomówienie, konfabulacja, kłamstwo) – wychowawca klasy, pedagog szkolny i nauczyciele prowadzą wnikliwą obserwację małoletniego i w terminie 3 miesięcy od zgłoszenia ponownie w składzie, jak
w pkt. 2 dokonują oceny sytuacji dziecka/małoletniego.
6. Uzasadnienie do uruchamiania procedury „Niebieskie Karty”
Głównym celem „Niebieskich Kart” jest usprawnienie pomocy oferowanej przez Szkołę, ale
też tworzenie warunków do systemowego, interdyscyplinarnego modelu pracy z rodziną. Uruchamiając procedurę „Niebieskie Karty” pracownik oświaty otrzymuje możliwość udziału w grupie roboczej, w której skład wchodzą: pracownik socjalny, policjant, przedstawiciel ochrony zdrowia, przedstawiciel komisji rozwiązywania problemów alkoholowych i opcjonalnie inni specjaliści, którzy znają sytuację rodzinną dziecka,. Uczestnictwo w grupie roboczej daje pracownikowi oświaty możliwość:
- wymiany informacji na temat dziecka i jego rodziny z innymi profesjonalistami,
- podziału zadań mających na celu diagnozę sytuacji w rodzinie, ochronę dziecka
i monitorowanie jego sytuacji między przedstawicieli poszczególnych służb, - podejmowania decyzji o ewentualnej interwencji prawnej wspólnie z innymi profesjonalistami w grupie roboczej,
- wzajemnego wsparcia w pracy z dzieckiem i jego rodziną.
7. Procedura „Niebieskie Karty”
Cel procedury:
Celem niniejszej procedury jest wskazanie zasad postępowania nauczycieli i dyrektora placówki w przypadku stwierdzenia krzywdzenia małoletniego lub uzasadnionego podejrzenia krzywdzenia.
Zakres procedury i ogólne zasady jej stosowania
- Procedura postępowania „Niebieskie Karty” obowiązuje wszystkich pracowników zatrudnionych w Zespole Szkolno- Przedszkolnym w Ścinawie Małej.
- Nadzór nad stosowaniem procedury sprawuje dyrektor szkoły.
- Bezpośredni nadzór nad realizacją działań w sprawach krzywdzenia małoletnich jest dyrektor szkoły.
- Dyrektor szkoły udziela wsparcia i pomocy osobom bezpośrednio zaangażowanym
w proces pomocy ofierze przemocy domowej, w tym prawnej i organizacyjnej. - Koordynatorem pomocy małoletniemu krzywdzonemu są szkolni specjaliści.
- Druki i formularze „Niebieska Karta – A” i „Niebieska Karta – B” znajdują się
w sekretariacie szkoły lub u pedagoga. - Rejestr wszczętych procedur „Niebieskie Karty” prowadzą szkolni specjaliści.
- Wgląd w dokumentację wszczętych procedur posiadają wyłącznie osoby upoważnione imiennie przez dyrektora szkoły.
- Upoważnione osoby do wglądu w dokumentację wszczętych procedur „Niebieskie Karty” są zobowiązane do złożenia oświadczenia o zachowaniu poufności informacji i danych osobowych umieszczanych w dokumentach załącznik 4.
- Archiwizacja dokumentacji odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w Prawie Oświatowym.
Wszczęcie procedury „Niebieskie Karty”
- Wszczęcie procedury „Niebieskie Karty” następuje z chwilą wypełnienia formularza Karty – „A” w przypadku powzięcia, w toku prowadzonych czynności służbowych lub zawodowych, podejrzenia stosowania przemocy wobec małoletnich/dzieci lub w wyniku zgłoszenia dokonanego przez członka rodziny lub przez osobę będącą świadkiem przemocy w rodzinie.
- Do wszczęcie procedury „Niebieskie Karty” nie jest wymagana zgoda osoby doznającej przemocy.
- Do wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty” nie jest wymagany uprzedni kontakt z osobą stosującą przemoc domową ani obecność tej osoby w czasie wypełniania kwestionariusza.
- Każda osoba wszczynając procedurę „Niebieskie Karty” ma prawo wykorzystać informacje zawarte we wstępnej diagnozie oceny sytuacji małoletniego załącznik 2, a także przeprowadzić rozmowę z małoletnim.
- Rozmowę z osobą, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, przeprowadza się w warunkach gwarantujących swobodę wypowiedzi i poszanowanie godności tej osoby oraz zapewniających jej bezpieczeństwo.
- Czynności w ramach procedury "Niebieskie Karty" przeprowadza się w obecności rodzica, opiekuna prawnego lub faktycznego. W sytuacji, gdy to rodzice, opiekun prawny lub faktyczny są podejrzani o stosowanie przemocy wobec dziecka, te czynności przeprowadza się w obecności pełnoletniej osoby najbliższej (w rozumieniu art. 115 § 11 kk) czyli np. dziadków, pradziadków oraz rodzeństwa (w miarę możliwości również w obecności psychologa).
- Żaden z formularzy "Niebieskich Kart" nie wymaga podpisu osoby podejrzanej
o doznawanie czy stosowanie przemocy domowej. - Po wypełnieniu karty – „A”, osoba dotknięta przemocą domową w rodzinie - rodzic, opiekun prawny lub faktyczny, osoba, która zgłosiła podejrzenie stosowania przemocy
w rodzinie otrzymuje wypełniony formularz Karty – B. - Formularz „B” jest dokumentem dla osób pokrzywdzonych, zawierającym definicję przemocy, praw człowieka, informację o miejscach, gdzie można uzyskać pomoc.
- Formularza „B” nie przekazuje się osobie podejrzanej o stosowanie przemocy domowej.
- Wypełniony formularz „Niebieska Karta A” niezwłocznie, nie później niż w terminie
5 dni od wszczęcia procedury, przekazuje się do zespołu interdyscyplinarnego. - Osobą upoważnioną do przekazania formularza jest pedagog szkolny, który zawiadamia dyrektora szkoły o podjętej decyzji i fakcie przekazania formularza do zespołu interdyscyplinarnego.
- Wypełnienie formularza „A” nie zwalnia z obowiązku podjęcia działań interwencyjnych zapewniających bezpieczeństwo osobie doznającej przemocy.
8. Zalecenia podczas prowadzenia rozmowy z ofiarą przemocy domowej.
- Trzeba zachować spokój.
- Nie można okazywać złości, zszokowania czy zakłopotania tym co małoletni mówi.
- Trzeba też powstrzymać się od wypowiadania negatywnych sądów o „agresorze”.
- Nauczyciel, pedagog nie jest śledczym. W rozmowie, którą prowadzi nie chodzi o zbieranie dowodów, ustalanie szczegółów i niepodważalnych faktów. Jeżeli sprawa okaże się poważna ustali je sędzia i psycholog specjalista.
- Trzeba starać się oszczędzić małoletniemu traumy związanej z koniecznością kilkukrotnego powtarzania bolesnych szczegółów.
- Należy pozwolić małoletniemu ujawnić to, na co jest gotowe.
- Nie wolno pospieszać małoletniego trzeba dostosować się do jego tempa relacjonowania wydarzeń.
- Należy je upewnić, że dobrze robi ujawniając krzywdy, których doznało, pochwalić
je za to, zapewnić, że to co się stało nie jest jego winą, że nie ponosi również odpowiedzialności za to, że nie powiedziało o tym, co mu się przydarzyło od razu.
- Należy przejawiać zaufanie i wiarę w to, co mówi i przyjmować to bez osądzania.
- Nie należy dramatyzować, tworzyć atmosfery sensacji, wyjątkowości wydarzeń,
ale jednocześnie nie należy udawać przed małoletnim że wszystko jest w porządku. - Małoletni powinien odczuć, że to o czym opowiada nie powinno mieć miejsca.
- Nie wolno zaprzeczać lub bagatelizować jego uczuć.
- Trzeba w tych uczuciach mu towarzyszyć. Wyrazić wprost, że się je widzi i rozumie.
Nie mają w tym momencie większego sensu stwierdzenia typu wszystko będzie dobrze,
nie płacz, nie przejmuj się. Można jednak starać się mu wytłumaczyć, że są małoletni mające podobne problemy, z którymi czują się tak samo, że różne trudności, które przeżywa, np. ból fizyczny, koszmary nocne, złe samopoczucie itp., miną. - Nie można obiecywać małoletniemu zachowania rozmowy w tajemnicy. Spełnienie obietnicy uniemożliwiłoby podjęcie jakiejkolwiek interwencji
- Nie można składać innych pochopnych obietnic. Nie ma pewności, jak dalej potoczą się losy małoletniego Nie wiadomo czy sprawca od razu zostanie odizolowany od niego,
jak zareaguje jego rodzina, czy nikt inny już go nie skrzywdzi. - Na koniec spotkania trzeba wyraźnie powiedzieć małoletniemu, że mu się wierzy
i poinformować je, co dalej będzie się działo, z kim będą przeprowadzone rozmowy,
aby spróbować mu pomóc. - Rozmowę trzeba spróbować zakończyć jakąś pozytywną uwagą.
Rozdział 5
Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internetu oraz ochrony małoletnich przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami z sieci
Do potencjalnych zagrożeń płynących z użytkowania sieci należy zaliczyć:
- dostęp do treści niezgodnych z celami wychowania i edukacji (narkotyki, przemoc, pornografia, hazard),
- działalność innych użytkowników zagrażająca dobru uczniów,
- oprogramowanie umożliwiające śledzenie i pozyskanie danych osobowych użytkowników szkolnej sieci.
I Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu
- Infrastruktura sieciowa szkoły umożliwia dostęp do Internetu, zarówno personelowi,
jak i uczniom, w czasie zajęć i poza nimi. - Rozwiązania organizacyjne na poziomie szkoły bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa:
- nie podawaj swoich danych osobowych, takich jak: imię, nazwisko, numer telefonu czy adres domowy,
- dbaj o nierozpowszechnianie swojego wizerunku (w przypadku publikacji zdjęć
w sieci należy zadbać, aby dostęp do nich miały wyłącznie osoby znajome); nie udostępniaj zdjęć nieznajomym, w szczególności zdjęć intymnych czy w niepełnym ubraniu, - poinformuj rodziców lub wychowawcę o każdym przypadku, gdy napotkasz w sieci treści, które wydają się nielegalne, czy w jakikolwiek sposób wywołują niepokój,
- o propozycjach spotkania, jakie otrzymasz od internetowych znajomych zawsze informuj rodziców lub wychowawcę,
- nie atakuj nikogo w sieci, niezależnie od tego, jakie zdanie on wyraża, nie pokazuj agresji, nie stosuj gróźb,
- nie korzystaj z sieci przez zbyt długi czas, bo zbyt długie korzystanie z komputera, tabletu czy smartfona może zaszkodzić twojemu zdrowiu,
- pamiętaj, że im dłużej korzystasz z sieci, tym mniej rozmawiasz ze znajomymi
twarzą w twarz, a takie kontakty są najbardziej wartościowe.
- Na wszystkich komputerach z dostępem do Internetu na terenie szkoły założone
są zabezpieczenia filtrowanie stron internetowych, filtrowanie treści i zabezpieczenie przed zainstalowaniem oprogramowania. - Na terenie szkoły dostęp ucznia do Internetu możliwy jest:
- pod nadzorem nauczyciela na zajęciach lekcyjnych z dostępem do komputera;
- za pomocą sieci wifi szkoły, po podaniu hasła.
- Korzystanie z multimediów, internetu i programów użytkowych podczas zajęć lekcyjnych służy wyłącznie celom informacyjnym i edukacyjnym.
- Uczeń obsługuje sprzęt komputerowy zgodnie z zaleceniami nauczyciela, z obowiązującym regulaminem pracowni informatycznej.
II Procedury ochrony uczniów przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami z sieci.
- Cyberprzemoc
Ujawnienie przypadku cyberprzemocy
Osobami, które mogą zgłosić o podejrzeniu lub zaistnieniu cyberprzemocy mogą być:
1) Poszkodowany uczeń (ofiara).
2) Jego rodzice (opiekunowie).
3) Inni uczniowie.
4) Świadkowie zdarzenia.
5) Nauczyciele.
Opis okoliczności, analiza, zabezpieczenie dowodów
W szkole zgłaszanie wypadków cyberprzemocy odbywa się według następującej zasady:
1) Uczeń – ofiara lub świadek cyberprzemocy informuje wychowawcę klasy lub w wypadku
jego nieobecności pedagoga szkolnego lub dyrektora szkoły o wystąpieniu takiego zjawiska.
2) Jeśli wiedzę o zajściu posiada nauczyciel nie będący wychowawcą, powinien przekazać
informację do wychowawcy klasy, który informuje o fakcie pedagoga szkolnego i dyrektora.
3) pedagog szkolny i dyrektor szkoły wraz z wychowawcą klasy powinni dokonać analizy
zdarzenia i zaplanować dalsze postępowanie,
4) Do obowiązków szkoły należy ustalenie okoliczności zdarzenia i ewentualnych świadków,
przeprowadzenie rozmów z ofiarą, świadkami i sprawcami incydentu.
5) Nauczyciel informatyki w miarę możliwości zabezpiecza dowody i ustala tożsamość sprawcy
cyberprzemocy.
6) Ważne, aby nie konfrontować sprawcy cyberprzemocy z ofiarą!
7) Wszelkie dowody cyberprzemocy powinny zostać zabezpieczone i zarejestrowane.
8) Należy zanotować datę i czas otrzymania materiału, treść wiadomości oraz, jeśli to możliwe,
dane nadawcy (nazwę użytkownika, adres e- mail, numer telefonu komórkowego, itp.)
lub adres strony www, na której pojawiły się szkodliwe treści czy profil.
Jak można zarejestrować dowody cyberprzemocy?
1) telefon komórkowy (nie wolno kasować wiadomości, trzeba zapisywać zarówno
te tekstowe, jak też zdjęcia, nagrania z dyktafonu czy filmy).
2) komunikatory, (zapisać rozmowę w tzw. archiwach lub skopiować do edytora tekstowego
i wydrukować).
3) strona www (można zapisać widok strony przez naciśnięcie klawisza CTRL i Print Screen,
a następnie wykonać operację "wklej" w dokumencie Word lub Paint).
4) e-mail (trzeba zapisać całą wiadomość i to nie tylko treść.
Identyfikacja sprawcy(-ów)
W przypadku, gdy zostało złamane prawo, a tożsamości sprawcy nie udało się ustalić należy bezwzględnie skontaktować się z policją.
Działania wobec sprawców zdarzenia ze szkoły/spoza szkoły
1) W przypadku, gdy sprawca cyberprzemocy jest uczniem szkoły, pedagog szkolny powinien
podjąć dalsze działania:
a) przeprowadzenie rozmowy z uczniem – sprawcą o jego zachowaniu;
b) ustalić okoliczności zdarzenia, wspólnie zastanowić się nad jego przyczynami i próbować
rozwiązać sytuację konfliktową;
c) przekazać jasny i zdecydowany komunikat o tym, że szkoła nie akceptuje żadnych form
przemocy;
d) należy omówić skutki jego postępowania i poinformować o konsekwencjach jakie zostaną
wobec niego zastosowane;
e) sprawca powinien zostać zobowiązany do usunięcia szkodliwych materiałów z sieci;
f) ważne jest znalezienie sposobów zadośćuczynienia wobec ofiary cyberprzemocy;
g) jeżeli jest kilku sprawców, rozmawiać z każdym osobno;
h) nie konfrontować sprawcy z ofiarą;
i) Powiadomienie rodziców sprawcy i omówienie z nimi zachowania dziecka;
j) rodzice sprawcy powinni być powiadomieni o zdarzeniu, zapoznani z dowodami i decyzją
w sprawie dalszego postępowania i podjętych przez szkołę środkach dyscyplinarnych wobec ich dziecka;
k) należy pozyskać rodziców do współpracy i ustalić jej zasady.
2) Objęcie sprawcy pomocą psychologiczno- pedagogiczną.
Praca z uczniem powinna zmierzać w kierunku pomocy uczniowi w zrozumieniu zachowania,
w zmianie postępowania i postawy ucznia.
3) Środki dyscyplinarne wobec sprawcy.
a) wobec sprawcy cyberprzemocy szkoła stosuje standardowe środki oddziaływania
wychowawczego jak wobec sprawców każdej przemocy, zawarte w statucie szkoły;
b) celem sankcji powinno być zatrzymanie przemocy, zapewnienie poczucia bezpieczeństwa
poszkodowanemu uczniowi, wzbudzenie w sprawcy refleksji na temat swojego zachowania,
pokazanie całej społeczności szkolnej, że cyberprzemoc nie będzie tolerowana;
c) podejmując decyzję zastosowaniu środka oddziaływania wychowawczego należy brać
pod uwagę:
▪ rozmiar i rangę szkody;
▪ czas trwania prześladowania;
▪ świadomość popełnionego czynu;
▪ motywację sprawcy;
▪ rodzaj rozpowszechnionego materiału.
Działania wobec ofiar zdarzenia
1) Ofiara cyberprzemocy otrzymuje w szkole pomoc psychologiczno- pedagogiczną.
2) Podczas rozmowy z uczniem, który jest ofiarą cyberprzemocy, zapewnienie wsparcia
i zrozumienia.
3) Małoletni – ofiara powinno otrzymać poradę, jak ma się zachowywać, aby zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa: nie utrzymywać kontaktów ze sprawcą, nie kasować dowodów
tj. e-maili, SMS-ów, MMS-ów, zdjęć, filmów.
4) Bardzo ważne jest monitorowanie sytuacji ucznia w kierunku, czy nie są stosowane wobec niego żadne akty odwetu. Rodzice dziecka muszą być poinformowani o zdarzeniu i muszą dostać wsparcie i poradę za strony szkoły (pedagog, wychowawca, dyrektor).
Aktywności wobec świadków
1) Ważne jest, by w wyniku interwencji nie narażać świadka na groźby i zdarzenia ze strony sprawcy. Postępowanie prowadzić w sposób dyskretny i poufny. Podczas rozmowy pedagog, wychowawca, dyrektor powinien wzbudzić swoim zachowaniem zaufanie oraz poczucie bezpieczeństwa, wykazać zrozumienie i empatię. Należy zapewnić go o dyskrecji i nie ujawniać jego danych osobowych (chyba, że jest to na prośbę policji).
2) Sporządzenie dokumentacji z zajścia.
3) Pedagog szkolny zobowiązany jest do sporządzenia notatki służbowej z rozmów ze sprawca, poszkodowanym, ich rodzicami oraz świadkami zdarzenia. Jeżeli rozmowa była np. w obecności innego nauczyciela powinien on również ją podpisać. Jeżeli zabezpieczono jakieś dowody, powinny być załączone do dokumentacji.
Współpraca z policją i sądami rodzinnymi
W przypadku, gdy rodzice odmawiają współpracy ze szkołą lub nie stawiają się do szkoły, a uczeń - sprawca nie zaniechał dotychczasowego postępowania, konieczne jest zawiadomienie o sprawie sądu rodzinnego, w szczególności, kiedy pojawiają się informacje o innych przejawach demoralizacji ucznia. Podobnie postępuje się, gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne środki,
a uczeń nie wykazuje poprawy zachowania.
W wypadku bardzo drastycznych aktów agresji z naruszeniem prawa dyrektor szkoły zgłasza
ten fakt policji, która prowadzi dalsze działania.
III Zasady i procedury postępowania nauczycieli i innych pracowników szkoły
w przypadku podejrzenia dostępu małoletnich do treści szkodliwych, niepożądanych i nielegalnych
Rodzaj zagrożenia objętego procedurą
Zagrożenie łatwym dostępem do treści szkodliwych, niedozwolonych, nielegalnych
i niebezpiecznych dla zdrowia (pornografia, treści obrazujące przemoc, promujące działania szkodliwe dla zdrowia i życia dzieci, popularyzujące ideologię faszystowską i działalność niezgodną z prawem, nawołujące do samookaleczeń i samobójstw, korzystania z narkotyków; niebezpieczeństwo werbunku dzieci i młodzieży do organizacji nielegalnych i terrorystycznych).
Telefony/kontakty alarmowe krajowe
Zgłaszanie nielegalnych treści: www.dyzurnet.pl, numer alarmowy 112,
Sposób postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia
Opis okoliczności, analiza, zabezpieczenie dowodów
Reakcja szkoły w przypadku pozyskania wiedzy o wystąpieniu zagrożenia będzie zależna od tego, czy: (1) treści te można bezpośrednio powiązać z uczniami danej szkoły, czy też (2) treści nielegalne lub szkodliwe nie mają związku z uczniami danej szkoły, lecz wymagają kontaktu szkoły z odpowiednimi służbami.
Opis okoliczności, analiza, zabezpieczenie dowodów
W pierwszej kolejności należy zabezpieczyć dowody w formie elektronicznej (pliki z treściami niedozwolonymi, zapisy rozmów w komunikatorach, e-maile, zrzuty ekranu), znalezione
w Internecie lub w komputerze dziecka. Zabezpieczenie dowodów jest zadaniem rodziców lub opiekunów prawnych dziecka, w czynnościach tych może wspomagać ich przedstawiciel szkoły posiadający odpowiednie kompetencje techniczne.
W pierwszym przypadku (1) rozwiązanie leży po stronie szkoły, zaś w drugim należy rozważyć zgłoszenie incydentu policji oraz poinformować o nim serwis Dyżurnet (dyzurnet.pl).
Identyfikacja sprawcy(-ów)
Konieczne jest poinformowanie wszystkich rodziców/prawnych opiekunów dzieci uczestniczących w zdarzeniu o sytuacji i roli ich dzieci.
Działania wobec sprawców zdarzenia ze szkoły/spoza szkoły
W przypadku udostępniania przez ucznia treści opisanych wcześniej jako szkodliwe nielegalne
i niebezpieczne dla zdrowia należy przeprowadzić z nim rozmowę na temat jego postępowania
i w jej trakcie uzmysłowić mu szkodliwość prowadzonych przez niego działań.
Działania szkoły powinny koncentrują się na aktywnościach wychowawczych. W przypadku upowszechniania przez sprawców treści nielegalnych (np. pornografii dziecięcej) należy złożyć zawiadomienie o zdarzeniu na policji.
Działania wobec ofiar zdarzenia
Dzieci – ofiary i świadków zdarzenia – począwszy od pierwszego etapu interwencji otocza się opieką psychologiczno-pedagogiczną.
Rozmowa z dzieckiem przeprowadza się z uwzględnieniem jego komfortu psychicznego,
z poszanowaniem poufności i podmiotowości ucznia ze względu na fakt, iż kontakt z treściami nielegalnymi może mieć bardzo szkodliwy wpływ na jego psychikę. W trakcie rozmowy należy ustalić okoliczności uzyskania przez ofiarę dostępu do ww. treści.
Należy koniecznie powiadomić rodziców lub opiekunów prawnych ofiary o zdarzeniu i uzgodnić
z nimi podejmowane działania i formy wsparcia dziecka. Działania szkoły w takich przypadkach powinna cechować poufność i empatia w kontaktach ze wszystkimi uczestnikami zdarzenia oraz osobami udzielającymi wsparcia.
W przypadku kontaktu dziecka z treściami szkodliwymi należy dokładnie zbadać sposób, w jaki
do niego doszło. Poszukiwanie przez małoletniego tego typu treści w sieci lub podsuwanie ich dziecku przez innych może być oznaką niepokojących incydentów ze świata rzeczywistego, np. kontaktów z osobami handlującymi narkotykami czy udziału w procesie rekrutacji do sekty lub innej niebezpiecznej grupy.
Aktywności wobec świadków
W przypadku, gdy informacja na temat zdarzenia dotrze do środowiska rówieśniczego ofiary –
w klasie czy szkole – podejmowane są działania edukacyjne i wychowawcze.
Współpraca z policją i sądami rodzinnymi
W przypadku naruszenia prawa, np. rozpowszechniania materiałów pornograficznych z udziałem nieletniego lub prób uwiedzenia małoletniego w wieku do 15 lat przez osobę dorosłą, szkoła –
w porozumieniu z rodzicami dziecka – niezwłocznie powiadamia policję.
Współpraca ze służbami i placówkami specjalistycznymi
Kontakt z treściami szkodliwymi lub niebezpiecznymi może wywołać potrzebę skorzystania przez ofiarę ze opieki psychologicznej. Decyzja o takim kontakcie i skierowaniu na terapię musi zostać podjęta w porozumieniu z rodzicami/opiekunami prawnymi dziecka
Rozdział 6
Zasady przeglądu i aktualizacji standardów ochrony małoletnich oraz zakres kompetencji osób odpowiedzialnych za przygotowanie personelu szkoły do stosowania standardów ochrony małoletnich
- Procedura aktualizowania Standardu odbywa się nie rzadziej niż raz na 2 lata.
- Dyrektor Szkoły wyznacza zespół koordynujący odpowiedzialny za Standardy Ochrony Małoletnich.
- Osoby wyznaczone przez Dyrektora Szkoły monitorują realizację Standardów, reagują
na ich naruszenie oraz koordynuje zmiany w Standardach prowadząc równocześnie rejestr zgłoszeń i proponowanych zmian. - Osoby odpowiedzialne za realizację Standardu zobowiązane są do przeprowadzania wśród pracowników Szkoły (przynajmniej raz w roku) ankiety, której wzór stanowi załącznik 5
do niniejszego Standardu. - Po przeprowadzonej ankiecie, osoby odpowiedzialne opracowują wypełnione ankiety oraz sporządzają z nich raport, który przedstawiają Dyrektorowi Szkoły.
- W ankiecie pracownicy Szkoły mogą proponować zmiany Standardów oraz wskazywać naruszenia Standardów w Szkole.
- Dokonując monitoringu Standardów, Dyrektor Szkoły może wyznaczyć osobę
do przeprowadzenia ankiety wśród uczniów, dotyczącej świadomości małoletnich z form pomocy realizowanych przez Szkołę. Wzór ankiety stanowi załącznik 6 do niniejszego Standardu. - W razie konieczności opracowuje zmiany w obowiązującym Standardzie i daje
je do zatwierdzenia Dyrektorowi Szkoły. - Dyrektor wprowadza do Standardów niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom Szkoły nowe brzmienie Standardów Ochrony Małoletnich przed krzywdzeniem.
Zasady udostępniania rodzicom i uczniom standardów do zapoznania się z nimi
i ich stosowania
- Rodzice zostają poinformowani o wejściu w życie szkoły dokumentu drogą dziennika elektronicznego - Vulcan. Wszyscy rodzice mają obowiązek zapoznania się z dokumentem
i wysłania potwierdzającej wiadomości zwrotnej. Opiekun w oświadczeniu może zaproponować swoje sugestie. Jeśli takie się pojawią, nauczyciel przekazuje je osobą odpowiedzialnym za realizację Standardu. - Nauczyciele, wychowawcy na lekcji wychowawczej mają obowiązek zapoznania uczniów ze Standardami oraz omówienia ich w taki sposób, aby uczniowie mogli go zrozumieć niezależnie od wieku i sprawności intelektualnej.
- Dokument „Standardy Ochrony Małoletnich” jest dokumentem szkoły ogólnodostępnym
dla personelu szkoły, uczniów oraz ich opiekunów. - Dokument opublikowany jest na stronie internetowej szkoły oraz udostępniony jest w formie drukowanej w bibliotece szkolnej.
- Dokument corocznie omawiany jest na pierwszym zebraniu z opiekunami w danym roku szkolnym (chyba, że ulegnie zmianie, wówczas omawiany jest również na pierwszym
z zebrań odbywającym się po wprowadzeniu zmian).
Rozdział 7
ZAPISY KOŃCOWE
- Polityka wchodzi w życie z dniem podjęcia Uchwały RP w sprawie zatwierdzenia Standardów Ochrony Małoletnich z dniem 17.06.2024r Zarządzeniem Dyrektora
ZS- P w Ścinawie MałejNr 25/261/2024.
